awak insan teragung yang saya miliki

awak....sejak mula perkenalan kita..saya akui saya suka pd rupa awak dan penampilan awak...mmgla saya xkenal awak lagi sbb tu sy melihat hanya dari luaran...saya nmpk awak matang dan saya begitu tertarik pada awak....sejak penemuan itu ketika di sekolah..saya tidak menyangka akan bertemu awak sekali lagi dalam frenster...mulanya saya tidak mengenali awak kerana tidak kenal...tetapi setelah diteliti dgn betul rupa2nya mmg awak...sy rs gementar dan mcm2 rs yg sy rs...lps tu sy menegur awak dan kita mula bersms kan kan kan....tapi sejujurnya saya bagitau saya xsuka msj...sy fhm awak jenis yang suka msj tapi saya x...sbb tu sy xsuka sgt bls msj smpai kdg2 awk marah saya....jujur sy ckp bunyi msj masuk pun sy da naik menyampah even sms tu penting..

setelah pelbagai perkara dan suka duka yang kita lalui bersama, saya rasa awak la pilihan hati saya untuk selamanya...kerana saya nmpk sikap tanggungjwb dlm diri awak...awak menganggap sy insan paling berharga dan saya merasakan yang diri saya 'terjaga' oleh seseorang selain keluarga saya....jujur saya cakap susah nak jumpa lelaki mcm awak skarang...dan saya juga berfikir kenapa saya perlu mencari lelaki lain dalam hidup sedangkan lelaki terbaik sudah ada di depan mata saya??...walaupun saya selalu kena marah dgn awak sbb berkomunikasi dgn lelaki lain tapi pada dasarnya saya tidak menaruh hati walau sikit pun kat depa...bukan saya xdak otak utk berfikir yang awak la yg mempunyai sikap dan ciri2 suami yang memang sy nak dan kenapa harus saya mencari yang lain??....hanya menambah lagi tension saya jika sy ada skandal ke apa ke....cuba pikir saya sekarang mmg da tension dgn keluarga yang sparuh hati je menerima saya...mcm nk x nk je...pastu nk ada skandal...dan awak lagi...mn mmpu saya nak tangani semua ni...hanya ada awak sj pun sy da cukup sengsara memikirkan cmna nk jaga hati n perasaan awak....pikirla sayang....saya hanya ingin ada awak..

tapi kenapa setiap kesalahan yang saya lakukan awak terlalu amik berat sehinggakan awak perlu mengugut saya??...saya tahu saya salah tapi bukan kah dgn menegur atau nasihat sudah lebih baik??....mmg la saya degil xmau dgr suma tu tapi apa gunanya kesabaran dan usaha??....adakah usaha untuk ugut tu je yang ada dlm fikiran awak??....awak xpk sy akan lebih tension dan mungkin bila2 masa ja tinggalkan awak buat selamanya??....

awak pun ada wat salah kan tapi bagaimana saya tangani cara utk marah awak??...saya tangani nya dgn sbr xde pun nk mrh awk sgt...sy fhm bila marah emosi akan jd xstabil dan bila xstabil apa sj boleh berlaku...misal kata jika kita da kahwin...awak marah dan tersebut kita cerai....kata2 da xleh nk undur balik dan ms tu kita hanya mampu terima kenyataan...pikirla sayang...

saya teramat sayangkan awak even awak tgk sy xberapa layan msj awak tu bukan makna rs sayang dan cinta dlm hati saya berkurang...x sama sekali....sy memikirkan pelbagai masalah dgn exam lagi...sy kurang fokus jadi sy hanya nak awak fhm keadaan yg menimpa saya dgn keluarga lagi....yela xkan dulu sy pernah wat kat awk jdi sekarang awak perlu bls dendam kat saya??.....itukah cinta??

Bukankah Semestinya
Cinta Yang Bisa Membuat Bahagia
Namun Kau Yang Tak Pernah Mahu Mengerti
Ertinya Cinta

Tak Habis Ku Berfikir
Sampai Bila Begini, Ku Menanti
Rasakan Indahnya Cinta

Ku Cuba Selalu Untuk Mengerti 

Tapi Tak Mampu Bertahan Lagi
Akanku Jalani Hidup
Mengabdi Cinta Yang Pantas Untukku

Ikatan Cinta Sudah Berakhir
Buah Hati kan Menjadi Saksi
Hanya Waktu Menemani
Biar Kenangan Tersimpan Dihati

Mengapa Pertengkaran Selalu Ada Antara Kita
Dan Begitu Mudahnya Kau Ucap Kata Ingin Berpisah
Seharusnya Kau Tahu, Takkan Semudah Itu
Bila Memang Kau Tulus Mencintaiku